Շատ հայեր չեն ճամփորդում Թուրքիա, նույնիսկ հանգստի նպատակով, ուր մնաց այնտեղ տեղափոխվել ապրելու՝ լինի դա վախից, թե 1915 թվականի Ցեղասպանությունից մնացած ատելությունից։ Չնայած Թուրքիան ընդունում է` տեղի են ունեցել վայրագություններ, բայց դրանք վերագրում են Առաջին համաշխարհային պատերազմին ու կտրականապես դրժում քրիստոնյա հայերին բնաջնջելու կանխամտածված փորձի փաստը։
Հեղինակներ
Քրիստինա Սոլոյան
Քրիստինա Սոլոյանը խմբագիր և ծրագրերի կոորդինատոր է Իմեջին կոնֆլիկտի տրանսֆորմացիայի կենտրոնում։ Նա նաև աշխատում է ծրագրի ղեկավար EVN report առցանց պարբերականում։ Որպես ֆրիլանս լրագրող Քրիստինան համագորրծակցել է ՍիվիլՆեթ, OpenDemocracy, Caucasus Edition և այլ առցանց մեդիաների հետ։
Հեղինակային պատմություններ
Լսելի դառնալ մյուս կողմում. հայաստանցին` Թուրքիայում
Տնային գործերից ազատվելուց հետո հայ ու ադրբեջանցի հարևան կանայք սովորություն ունեին նստելու, թեյ խմելու ու զրույց անելու։ Սա իրենց խաղաղության պահն էր։ Այսօր, կանայք նույն հոգսերն ու սովորությունն ունեն, բայց հարևանները չկան։ Ղարաբաղյան հակամարտությունը փակեց սահմանները հայերի ու ադրբեջանցիների միջև, լարվածություն մտցրեց մարդկանց կյանքում ու հարաբերություններում։
Սահմանափակ հիշողություններ
Ուսանողական միգրացիան դարձել է մերօրյա թրենդ, գլոբալիզացիայի դրական հետևանք։ Հայաստանցի երիտասարդ մասնագետները, որոնք կրթություն են ստանում արտասահմանում, նկարահանել են իրենց ամենօրյա կյանքը և ներկայացրել այն մարտահրավերներն ու հնարավորությունները, որոնցով իրենց դիմավորել է հյուրընկալող երկիրը։ Նրանք պատմում են իրենց արտասահմանյան ներկայի ու Հայաստանի հետ կապված ապագայի մասին։ Ֆիլմի հերոսները ոչ միայն իրենց ապագայի կերտողներն են, այլև իրենց մասին ֆիլմի․ ֆիլմը հիմնված է հերոսների նկարահանած տեսանյութերի վրա։