Təpələrin arxasında
Qafqaz təhsilinə görə ədəbiyyat üzrə mütəxəssisdir. Lakin o, çoban olmağı seçib. Hər il baharın sonunda 59 yaşlı Qafqaz öz sürüsünü yığır, ailəsi və əşyaları ilə birgə Gürcüstanın cənubi Kvemo-Kartli bölgəsindəki doğma Dmanisi kəndini tərk edir və Ermənistanla həmsərhəd olan yaşıl otlaqlara və dağlara tərəf gedir.
Onlar may ayında bu əraziyə gəlir, oktyabr ayında ilk qar yağanadək bu təpələrdə yaşamağa davam edirlər.
Qafqaz əsrlər boyu düzənliklər və dağlar arasında bu mövsümi səyahəti və ya köçəri həyatı yaşayan regionda əhalinin əksəriyyətini təşkil edən onlarla etnik azərbaycanlıdan sadəcə biridir.
Yol boyu sağlam uzunqulaqlar qazanları, qıvraq atlar kətan kisələri daşıyır. Möhkəm Lada Nivalar isə qadın və uşaqlar üçün nəqliyyatdır.
İnsanlar və qoyunlar dik təpələri birlikdə qalxır və geniş çəmənliklərdə məskunlaşırlar. Buraya “binə” deyirlər.
Ailələr yay ayları boyunca burada çadırlarda yaşayırlar. Elektrik enerjisi, qaz və su kəməri olmasa da, çobanlar enerjini günəşdən, qidanı isə heyvan və torpağın bəxşlərindən əldə edirlər. Bu, bir nəsildən digərinə keçən dövrandır.
ianə verin