Oğlan övlad istəyən ailənin dördüncü qızına Qızbəs adı verilib, qıza “bəs” demək üçün. Lakin Qızbəs qoymayıb ki, adı onun taleyini müəyyən etsin. O, bu gün Lənkəranda yerli musiqini qorumaq üçün istedad, cəsarət və əzm göstərən qadınlardan ibarət folklor ansamblına rəhbərlik edir. Bu material Avropa İttifaqı (Aİ) və Birləşmiş Millətlər Təşkilatının İnkişaf Proqramının (BMTİP) birgə təşəbbüsü olan COBERM-in dəstəyi ilə nəşr edilib. Məzmunla əlaqədar yeganə məsul tərəf Chai Khanadır və burada səsləndirilən fikirlər heç bir halda Aİ və ya BMTİP-in mövqeyini əks etdirmir.

2020-ci il gündəlik həyat kakofoniyasını susdurdu və yaxınlaşan sükut içində normallığın qayıtması ümidiylə gözlədik. Evdə qaldığımız vaxt təzə mövzulara və köhnə vərdişlərimizin aclığını çəkirdik. Görünür ki, hər tərəf mövzu ilə doludur – açılıb danışılmağını istəyən hekayələr ilə. Evimizdəki dörd tülkü məni naməlum tərəfə çəkdi. Bu video-gündəlikdə heç təsəvvür edə bilmədiyimiz bir ili anlamaq üçün bir ovuc yumor və cansıxıcı kədərin müşayiətilə “səfər etdiyim” 2020-ci ilə nəzər saldıqca onlar sizə də bələdçilik edəcəklər.

64 yaşlı Rakif İsmayılov rəssamdır. Onun ilk işi nənəsinin toxuduğu xalça üzərində rəsm olub. Daha sonra rəssamlıq məktəbindən məzun olub. İsmayılov son 4 ilini Bakının Nizami küçəsində turistlərin portretini çəkməklə keçirib. Müstəriləri əsasən ərəb turistlər olub. Karantin tətbiq edildikdən sonra isə turistlər axını da dayanıb, yaşına görə küçədə işləməsinə də icazə verilməyib. Rəssam 11 aydır ki, işsizdir. İndi onun gözü yoldadır: həm yolların açılmağını, həm də turistlərin yenidən Bakıya gəlməsini gözləyir.

68 yaşlı Raisa Fərzəlizadə Masallı rayonu Musaküçə kəndində yaşayan həsir toxucusudur. Masallı qadınları həsirtoxuma sənətini bu gün də yaşadır - burada qadınların fəaliyyəti əsasən ev işləri ilə məhdudlaşsa da, həsirçilik onların gəlir əldə etmə üsullarından birinə çevirilib. Son 45 ildir ki, Raisa Fərzəlizadə həsir toxuyaraq ailəsini saxlayır. İşinin ağır olmasına və təqaüdə çıxmasına baxmayaraq, o, hələ də toxumağa davam edir.   Bu material Avropa İttifaqı (Aİ) və Birləşmiş Millətlər Təşkilatının İnkişaf Proqramının (BMTİP) birgə təşəbbüsü olan COBERM-in dəstəyi ilə nəşr edilib. Məzmunla əlaqədar yeganə məsul tərəf Chai Khanadır və burada səsləndirilən fikirlər heç bir halda Aİ və ya BMTİP-in mövqeyini əks etdirmir.

Rejissor Atanur Nəbiyeva makiyaj etməyi sevmir və bunu qeyri-səmimiyyətə bir işarə hesab edir, baxmayaraq ki, Azərbaycanda əksər qadınlar evdən çıxmadan bəzənməyə əhəmiyyət verirlər. Atanurun ətrafında ömrü boyu makiyaj etməmiş yalnız bir qadın var - nənəsi Rəna Nəbiyeva. Makiyaj etməmək Atanurun öz seçimi olsa da, nənəsinin niyə bəzənib-düzənmək istəmədiyini bilmir. Bu səbəbləri tapmaq üçün o, nənəsinin yaşadığı Qazax rayonuna getmək qərarına gəlir. Səfər zamanı nənəsi Atanura gənclik illərindən bəhs edir və 70 yaşında ilk dəfə makiyaj etməyə çalışır.   Bu məqalə Fridrix Ebert Fondunun (FEF) Cənubi Qafqaz regional ofisinin dəstəyi ilə hazırlanıb. Məqalədə səsləndirilənlər yalnız müəllifin fikirləridir və FEF-in mövqeyini əks etdirmir.