Gürcüstanın şimalında, 396 m yüksəklikdə yerləşən  tərkedilmiş Pontik Yunan kəndi Ulyanovkaya getmək üçün heç bir yol nişanı yoxdur.

Yalnız iki nəfər- 67 yaşlı Muraz Şersevadze və 20 yaşlı Yuri Rurua bu kəndi özünə doğma sayır.

Sovetlər Birliyinin qurucusu Vladimir Lelinin (Ulyanov) şərəfində adlandırılan Ulyanovka kəndi, 1991-ci ildə SSSR-in dağılması ilə tərk edilən və əhali sayı azalan yüzlərlə kəntdən biridir.

Kəndin nə təbii qazı, nə elektrik xətti, nə də suyu var, buna baxmayaraq kəndin boş otlaqları və tərkedilmiş evlərin birindəki  çamaşırxana Şersevazdze və Ruruanin olduqca işinə yarayır.

Gürcüstanın Qori şəhərinə yaxın Dirbi kəndindən olan keçmiş polis işçisi Şersevadze buraya iki il əvvəl inək və donuzlarını otarmaq üçün gəlmişdi. Onun 180 lari olan təqaüdündən başqa əlavə gəliri maldarlıqdır.

Ulyanovkada ən sevdiyi şey məhdud gəliri olmasına baxmayaraq istədiyi yaşayış evini seçə bilməsidir.

Qış aylarında onun yaşadığı yeddi otaqdan ibarət iki mərtəbəli ev soyuq olur. Buna görə də o, gecələr odun sobası  yandırır və bu sobada çimmək üçün su qızdırır.

Əsasən çöldə olan Şersevadze deyir ki, soyuq onu narahat etmir.  O, “Stalin ( Sovet diktatoru İosif) kimi güclü olduğunu deyib, lovğalanır.

“Burda yaşamaq mənim üçün problem deyil, mən nə vəhşi heyvanlardan, nə də başqa bir şeydən qorxuram.

Şersevadze tənha yaşayır. Onun sözlərinə görə KQB-də çalışıb bu səbəbdən evlənməyib və uşağı yoxdur.

“Mən tənha deyiləm, öz itlərim, donuzlarım və inəklərimlə birlikdə yaşayıram,” o, deyir.

Ulyanovkanın digər sakini Rurua yaşadığı həyatın “çətin və darıxdırıcı” olduğunu deyir. “Heç bir insanla ünsiyyəti olmadan yaşamaq olduqca qəribə həyat tərzidir”, o deyir.

Lakin onların tam şəkildə təcrid olunduğunu demək də olmaz, çünki isti aylarda , yaxınlıqdakı kənd sakinləri yabani bitgilər və mal qarası üçün ot  toplamaq üçün maşınlarda buraya gəlir. Yaxınlıqda hərbi hissə də var.

Lakin, belə görünür ki, Ulyanovkanın öz sakinləri heç vaxt qayıtmayacaq. Hökümətin  hesabatlarında bildirilir ki, SSSR dağıldıqdan sonra minlərlə yerli Gürcü Yunanıstan, Rusiya və Ukraynaya köçüb. 2016-cı ildə 98,300 Gürcü başqa ölkələrə köçüb, bu isə əvvəlki illərlə müqayisədə 2.4 faiz çoxdur.

Miqrasiya yalnız ölkə xaricinə deyil. Ruruanın ailəsi Abxaziyadan köçdükdən sonra 13 il Ulyanovkada yaşayıb, burada heyvandarlıqla məşqul olub, daha sonra maddi səbəblərdən Gürcüstanın paytaxtı Tbilisiyə köçüblər.

Rurua, keçmiş hərbi qulluqçu heyvanların keşiyini çəkmək üçün burada qalır.

“Hələ də işsizəm. Heyvanlara baxmaqla ailəmə kömək edirəm. Bəzən anam da gəlib kəntdə qalır.”

Ulyanovkanın 2 sakini bir yerə getmək istəyəndə daş - kəsəkli, çirkli yolla Ağ Körpüyə ( maşınla 20 dəq yol) gəlməlidir. Burada özlərinə lazım olan qida məhsullarını ala bilirlər.  

Ağ Körpüdən  sərhəd kəndi Sadaxlıya avtobusla 45 dəqiqəlik yoldur.

Qışda Rurua bu yolla Tbilisiyə, ailəsinin yanına gedir. Çox nadir hallarda Dirbiyə gedən Şersevadze isə qış boyu Ruruanın heyvanlarına keşik çəkir.