Ismayil Meqciyev, “Əgər tanbur dünyaca məşhur olsa, məni unudacaq”

Zaqatala rayonu etnik azlıqların müxtəlifliyi və sıx məskunlaşması ilə məşhurdur. Burda azərbaycanlılarla yanaşı saxurlar, avarlar, ləzgilər və ingiloylar  yaşayırlar. Rayonun ən böyük kəndi Danaçı kəndidir. Avarların sıx məskunlaşdığı bu kənd təkcə Zaqatalada yox, avarların yayıldığı bütün ərazilərdə – Dağıstanda, Azərbaycanın şimal-qərbində məşhurdur. Səbəb isə İsmayıl ustanın burda yaşamasıdır.

Bir müddət sonra yuxular görməyə başlayır. Bu yuxular onu narahat edir. Kənddəki yuxuyozanın yanına gedir, qadın isə deyir ki, sən tanbur düzəltməlisən, səni tanbura səsləyirlər. İsmayıl Meqciyev deyir ki, bir dəfə dostunun atası ondan tanbur istəyir. O isə çətinliklə də olsa, tanburun karobkasını hazırlayır, dostunun atası isə içini doldurub, simlərini taxır, əsas işi isə İsmayıl görmüş olur: “Bir az keçəndən sonra tanburu ondan geri almaq istəyirdim. Amma utanırdım. Çünki tam hazır vəziyyətdə verməmişdim ona. İstəyə bilmədiyimə görə başladım özümə birini düzəltməyə. Sonra bu formada davam elədim, bir də baxdım ki, bir neçə tanbur düzəltmişəm.”

İ.Meqciyev deyir ki, iki əllə işləyə bilmədiyinə görə xüsusi alətin köməkliyi ilə işini rahatlaşdırıb: “Bu cür nisbətən rahat işləsəm də, ləng oluram. Əgər hər iki əlimi işlədə bilsəm, bir tanburu 10-12 günə düzəldə bilərəm, amma bir əllə bir tanburu 1 aya düzəldirəm. Əvvəlcə ağacı müəyyən ölçüdə dördbucaqlı şəkildə kəsdirirəm, sonra onun üzərinə xətlər çəkərək həmin xətlər vasitəsilə ağacı yonub tanbur halına salıram. Tanburu müxtəlif ağaclardan düzəltmək olar; tut, cökə, çinar, şam və sairə. Ancaq qoz ağacından hazırlananda tanburun səsi daha çox sazın səsinə oxşayır. Əsl avar tanburunun səsi jilka ilə olanda çıxır. Simlə edəndə səs gur çıxsa da, əsl tanbur səsi vermir.”