Պատերազմն իր ներքին ձայնն ունի, որ թնդանոթի ձայն չի, ոչ էլ պայթող արկերի. այն մի համր ճիչ է մարդու ներսում` մարդու և մարդկայինի կորստի: 

«Մարդու բնավորության հետ գործ ունենալու աշխատանք ա, ու բարդ աշխատանք ա։ Էրեխեքը ոնց են, նույնն էլ մեծերն են՝ չար, խելոք, հանգիստ, կամակոր, բայց դե իրանք մնում են մարդ, ուրեմն մենք էլ պիտի մարդկային լինենք իրանց նկատմամբ»:

Չայխանան Հայաստանի, Ադրբեջանի և Վրաստանի տաղանդավոր լուսանկարիչներին խնդրել է կանանց հետ խոսել համաճարակի ժամանակ մայրության իրողությունների մասին: