პანდემიით გამოწვეულმა რეალობამ ადამიანებს ტრადიციულ სამუშაო გარემოზე უარი ათქმევინათ და სრულიად ახალი პერსპექტივა დაანახათ.
ავტორები
თინა გოგოლაძე
ავტორის ისტორიები
ციფრული მოხეტიალეები
ერთი სახლი სოხუმშია, უფრო სწორად მეხსიერებაში, რომელიც მათ სოხუმიდან შემორჩათ. საუბრისას ყველა დეტალის აღდგენას ცდილობენ - ხის კიბის, მანდარინის ბაღის, შესასავლელი ჭიშკრის ფერის. მეორე სახლი უკვე თბილისშია, დევნილთა საცხოვრებელში. საუკუნის მეოთხედი გავიდა რაც წამოვიდნენ, მაგრამ მეხსიერება მაინც ინახავს მათი მშობლიური სივრცის ფერს, სუნს, ხმას და განცდებს. გაორების მიზეზი 1992-1993 წლის აფხაზეთის ომია, რის შემდეგაც 250 000-მდე ადამიანი იძულებული გახდა მიეტოვებინა საკუთარი სახლი აფხაზეთში. სიშორის, ნოსტალგიის და საკუთარი სახლის ნახვის სურვილის ‘მოკვლას’ და საზღვრის გადალახვას ვირტუალურად ცდილობენ. თუმცა ეს მათ ასაკში დიდი გამოწვევაა, ისევე როგორც სატელიტიდან გადაღებულ კადრებს შორის სოხუმში დარჩენილი სახლის ამოცნობა.