ლეკები ერთერთია იმ ხუთი ძირითადი ეთნიკური ჯგუფიდან, რომელიც აზერბაიჯანის ტერიტორიაზე ცხოვრობს. ისინი, ძირითადად, აზერბაიჯანის ჩრდილოეთ ნაწილში სახლობენ. ლეკებმა შეინარჩუნეს საკუთარი ენა. უმრავლესობა ერთმანეთში სწორედ ლეკურ ენაზე საუბრობს. თუმცა, ძველი თაობისგან განსხვავებით, რომელიც მხოლოდ ლეკურ ენაზე საუბრობდა, ახალგაზრდა თაობამ იცის როგორც რუსული (დაღესტანში სამუშაოდ), ასევე - აზერბაიჯანული (აზერბაიჯანში დასასაქმებლად).
ავტორები
ლალა ალიევა
ავტორის ისტორიები
ლეკები - ძირითადი ეთნიკური ჯგუფი აზერბაიჯანში
სამხრეთ კავკასიაში გოგონა გათხოვებისას ქალიშვილი უნდა იყოს. თუმცა ამ ტრადიციის შესანარჩუნებლად ზოგიერთ პატარძალს ექიმთან მისვლა უწევს. საქალწულე აპკის აღდგენის ოპერაცია ბოლო წლებში პოპულარული გახდა.
ქალწულობა, ექიმები და ტრადიციები
საქართველოში მართლმადიდებლური ხატების პოვნა ყველგან შესაძლებელია - ხორცის მაღაზიაში, სანოტარი ბიუროს უამრავ ბარათებს შორის, „მარშუტკებსა” და საჯარო ავტობუსებში. გარდა ამისა, თბილისში თითქმის ყველა ავტომანქანაში შესაძლებელია თვალი მოკრათ სარკეზე ჩამოკიდებულ ჯვარს. ქვეყანაში ხატები საჯარო სივრცის განუყოფელი ნაწილია, რაც საზოგადოებაში დამკვიდრებულ რელიგიურ შეხედულებებს ნათელს ხდის.
რელიგიური სიმბოლოების „ყველგანმყოფობა” საქართველოში
„ჩემი ფანჯრიდან” თბილისის ეზოს ურბანულ ქაოსს იკვლევს, სტალინისტური სტილის შენობის მეშვიდე სართულიდან. ქალაქის ურბანული ნაწილის ქაოსი, ქვეყნის მიმდინარე მოვლებენთან ერთად ვითარდება, სხვადასხვა მედიაში ვრცელდება, საბოლოოდ კი ტრადიციულ ურბანულ გარემოში იკარგება. ერთი წლის განმავლობაში, კამერა ასახავს ყოველდღიურ ცხოვრებას, ქალაქის შეცვლილ იარსახეს, მისი მაცხოვრებლების ფანჯრებიდან