Երբ արցախցի փախստականները եկան Օշական, 3 ընկերներ որոշեցին այնտեղ փոքրիկ արտադրամաս հիմնել՝ կանանց աշխատանքով ապահովելու համար։

Արման Մխիթարյանը երեք տարեկանում ծնողների կամքով մկրտություն ստացավ Հայ Առաքելական Եկեղեցում՝ դառնալով քրիստոնյա։ Տասը տարի առաջ` 27 տարեկանում, ուսումնասիրելով ու կարդալով հին պատմությունը, նա որոշում կայացրեց վերադառնալ հին հայկական նախաքրիստոնեական հավատքին՝ հեթանոսությանը։ 

Եզդիները Հայաստանում ապրում են դարեր ի վեր: Սա երկրում ամենամեծ կրոնական փոքրամասնությունը. հաշվվում է, որ այսօր Հայաստանում ապրում է 35,000 եզդի կամ բնակչության մեկ տոկոսից ավելին: Եզդիներն ասում են, որ Հայաստանում իրենց զգում են ինչպես տանը: Իրաքից դուրս գտնվող եզդիական ամենամեծ տաճարը հենց այստեղ է գտնվում: Բայց համայնքն ինչ-որ առումով այնուհանդերձ չի ձուլվել ու ապրում է իր կանոններով: Օրինակ ՝ եզդի ընտանիքներում աղջիկներին հազվադեպ են խրախուսում դպրոց գնալ: Ընտանիքները գերադասում են աշխատանքը կրթությունից, և անգամ եթե նրանց հաջողվում է դպրոցն ավարտել, համայնքում խուսափում են համալսարան ընդունվող երիտասարդ աղջիկներ ունենալ: 

Մինչ Ֆեյսբուքը Հայաստանում շարունակում է մնալ ամենատարածված սոցիալական մեդիան եւ ունի 1.5 միլիոն գրանցված օգտատեր, TikTok-ն արագ զարգանում է՝ պատանիների համար զվարճալի պարային տեսանյութերի հավելվածից փոխակերպվելով ազդեցիկ հարթակի:

Թագուհի Մանսուրյանը միշտ չի «ուրիշ» եղել:

41-ամյա կոսմետոլոգը հետևել է բոլոր «կանոններին», որոնք հայ հասարակությունը պահանջում է. նա ամուսնացել է, ունեցել որդի և մնացել ամուսնու հետ նույնիսկ նրա կողմից բռնության ենթարկվելուց հետո:

Շաֆին Հայաստան է տեղափոխվել 2012 թվականին՝ Google-ում այս երկրի անունը պատահաբար կարդալուց հետո։ Ասում է, որ Հայաստան գալուց հետո անմիջապես հոգևոր կապ է զգացել հայ ժողովրդի հետ:

Գ․Ու․Մ․-ի շուկայի առևտրականներից շատերը համաձայն են, որ չնայած ապրուստ վաստակելու դժվարությանը, շուկան դարձել է ջերմ ու բարի մի տեղ:

Հայաստանում աշխատանքային կարգավիճակի պատճառով բազմաթիվ մայրեր զրկվում են պետական նպաստներից։

Մայրաքաղաքի բնակելի թաղամասը կրում է քաղաքի աղտոտող աղբավայրի ամբողջ ազդեցությունը։

Տարիներ շարունակ հայերը լքում էին հայրենի գյուղերն, ավելի լավ կյանք ունենալու ձգտումով․ հիմա, սակայն, հակառակ միտումն է նկատվում:

Անկախությունից երեք տասնամյակ անց, Հայաստանի դատարկ գործարանները զարգացման բաց թողնված հնարավորություն են.