ავტორები
ჰერმინე ვირაბიანი
ავტორის ისტორიები
ჰასმიკი, 9 წლის განმავლობაში ოჯახური ძალადობის მსხვერპლი იყო. საზოგადოების და ოჯახის წევრების მხრიდან ზეწოლის მიუხედავად, მან განქორწინების გადაწყვეტილება მიიღო. იგი ამჟამად დამოუკიდებლად ზრდის შვილებს და ოჯახური ძალადობის მსხვერპლ ქალებს ფსიქოლოგიურ დახმარებას უწევს.
ცხოვრება ძალადობის გარეშე
ფილმი “ჩემო დაო” ცდილობს ერთობლიობაში დაინახოს მრავალფეროვანი, მრავალშრიანი და ზოგჯერ ურთიერთგამომრიცხავი მოვლენები თბილისში: გარეუბნის ბაზრებიდან დაწყებული, მიწისქვეშა ქვიარ სცენით დამთავრებული, რომელთა შეკავშირებაც ქალაქს სიცოცხლეს ანიჭებს. “რატომ გჭირდება ეს ნივთები?”- გვესმის მოხუცი ქალის ხმა თავისი პატარა, მოუწესრიგებელი მაღაზიიდან. “თეატრისთვისაა” - მოკლედ პასუხობს დრეგ ქვინი, რომელიც ჩვეულებრივი, უბრალო ბიჭია ბაზარში. ჩემო დაო, თუ სიზმრების ნაცვლად რეალურ სამყაროში მხედავ, ამ გამოგონილ თანაცხოვრებაში მხედავ, თუ ჩემს არსებობას ეჭვქვეშ აყენებ, თუკი მივიწყებ, შემდეგ კი მეძებ, და თუ მპოულობ ისევ. თუკი მიმიღებ და მხარს დამიჭერ, თავისუფლების მორევში ერთად, თუ ჩვენ პატივსაც ვცემთ ერთმანეთს. თუ მომცემ ოთახს და ცოტა სივრცეს, დაო ჩემო, მე ვიარსებებ!